Rezonans prądów, który występuje w równoległych obwodach rezonansowych rozważymy na przykładzie obwodu z rys.4.11a. Na występujący w nim dodatkowo opór R składają się opory równolegle strat cewki indukcyjnej RL i kondensatora RC oraz opór R1 o dużej wartości włączony do obwodu

(4.83)

Obwód zasilany jest z idealnego źródła prądowego, o sinusoidalnie zmiennej wydajności prądowej J i regulowanej pulsacji w. Admitancja obwodu równoległego (rys.4.11a) wynosi

(4.84)

przy czym konduktancja obwodu i moduł admitancji są odpowiednio równe

(4.85)

(4.86)

Przebiegi z rys.4.12. po zamianie oznaczeń są również wykresami zależności (4.85) i (4.86) oraz G(w) w funkcji w.

Pulsacja rezonansowa obwodu równoległego, wyznaczona z przyrównania susceptancji (4.85) do zera, przyjmuje wartość

(4.87)

Przy tej pulsacji obwód znajduje się w stanie rezonansu, a admitancja ma charakter rzeczywisty o najmniejszym możliwym module

(4.88)

W rezonansie susceptancja indukcyjna obwodu równa się co do modułowi susceptancji pojemnościowej

(4.89)

i pozostaje słuszna zależność (4.79) definiująca opór charakterystyczny obwodu. Natomiast dobroć tego obwodu jest rozumiana jako

(4.90)

Przy tych warunkach szerokość pasma przenoszenia obwodu równoległego jest określona, tak samo jak dla obwodu szeregowego, zależnością (4.81). Prądy płynące w poszczególnych gałęziach w stanie rezonansu są równe

, ,

(4.91)

Jak łatwo zauważyć, w rezonansie całe wydajność prądowa J płynie przez opór R, a prądy w elementach susceptancyjnych działają wzdłuż jednej prostej w przeciwnych kierunkach i mają amplitudy Qrazy większe od Jm. Prąd płynący w pojemności C wyprzedza wydajność prądową J o kąt p/2, a w indukcyjności L opóźnia się o kąt p/2. Mając na uwadze to, że amplitudy prądów na pojemności i indukcyjności są wielokrotnie większe od Jm, rezonans ten nazywamy rezonansem prądów.